Özet

Amaç: Atriyoventriküler nodal reentrant taşikardi (AVNRT) klinikte en sık görülen düzenli ritim bozukluğudur. Bu çalışmada AVNRT’li hastaların klinik ve ekokardiyografik yönden değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya elektrofizyolojik çalışması (EFÇ) yapılan ve AVNRT tanısı konulan 30 hasta ile EFÇ’si yapılan ve normal saptanan 30 kontrol birey alındı. Çalışmaya tüm katılanların klinik ve ekokardiyografik değerlendirilmesi yapıldı.
Bulgular: Her iki grup arasında yaş, cinsiyet ve diğer demografik özellikler açısından fark saptanmadı (p>0.05). Ancak vücut kitle indeksi (VKİ) AVNRT’li hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu (28,7 ± 2,7’e karşın 24,6 ± 3,5 kg/m2; p<0,0001). Ekokardiyografik olarak değerlendirilen sol ventrikül duvar kalınlıkları, sol atriyum çapı, sol ventrikül çapları ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu her iki grupta benzerdi (p>0,05). Ancak Doppler mitral akım parametrelerinden geç diyastolik akım velositesi (A) (p=0,012), deselerasyon zamanı (p=0,002) ve izovolümetrik gevşeme (p=0,001) zamanı AVNRT’li hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Ayrıca E/A oranı AVNRT’li hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşük bulundu (p<0,0001).
Sonuç: AVNRT’li hastalarda diyastolik fonksiyonlar kontrol grubuna göre bozulmuştur. Artmış VKİ AVNRT gelişiminde önemli bir faktör olabilir.
Anahtar Kelimeler: Atriyoventriküler nodal reentrant taşikardi, Vücut kitle indeksi, Doppler ekokardiyografi

Assessment of Clinical and Echocardiographic Characteristics of Patients with Atrioventricular Nodal Reentrant Tachycardia

Summary

Aim: Atrioventricular nodal reentrant tachycardia (AVNRT) is the most common regular arrhythmia in clinical practice. The aim of this study is to evaluate clinical and echocardiographic aspects in patients with AVNRT
Material and Method: 30 patients diagnosed with AVNRT and 30 control subjects detected normal with the electrophysiological study were included in the study. All study participants underwent clinical and echocardiographic evaluation.
Results: No significant difference was found between the groups in terms of age, gender and other demographic characteristics (p>0.05). However, body mass index (BMI) was found significantly higher in patients with AVNRT than in the control group (28.7 ± 2.7 vs 24.6 ± 3.5 kg/m2; p<0,0001). Left ventricular wall thicknesses, left atrial diameter, left ventricular diameters and left ventricular ejection fraction assessed with echocardiography was similar in both groups (p>0.05). However, among Doppler mitral flow parameters late diastolic flow velocity (A) (p=0.012), deceleration time (p=0.002) and isovolumetric relaxation time (IVRT) (p=0.001) was found significantly higher in patients with AVNRT than in the control group. Also E/A ratio was found significantly lower in patients with AVNRT than in the control group (p<0.0001).
Conclusion: The diastolic functions of patients with AVNRT were impaired when compared to the controls. Increased BMI may be an important factor in the development of AVNRT.
Key Words: Atrioventricular nodal reentrant tachycardia, Body mass index, Doppler echocardiography