ÖZET
 
Amaç: Limbal kök hücre yetmezliği tanısı konulan hastalarda uygulanan limbal otogreft transplantasyonunun (LOT) sonuçlarını değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Alkali yanıklı beş olgu ve inatçı epitel defekti gelişen penetran keratoplasti (PK) uygulanmış iki olgunun toplam yedi gözüne (üç sağ, dört sol göz) LOT uygulandı. Cerrahi sırasında sağlam gözden üst ve alt bölgeden limbusu içeren horizontal 8 mm, vertikal 5-8 mm genişliğinde limbal-konjonktival doku alınarak limbal yetmezliği olan göze transplante edildi. Alkali yanıklı hastalara LOT öncesi keratektomi ve yüzey rekonstrüksiyonu uygulandı. Görme keskinlikleri, yüzey re-epitelizasyonu ve semptomlardaki değişiklikler değerlendirildi.
Bulgular: Limbal otogreft transplantasyonu uygulanan yedi hastanın (bir kadın, altı erkek)  ortalama yaşı 32.9 (5–66), ortalama izlem süresi 15.6 ay (7–48 ay) idi. Takip süresince olguların kornealarındaki damarlanma belirgin ölçüde azaldı, re-epitelizasyon oluştu, hastaların semptomlarında belirgin düzelme izlendi. Düzeltilmiş görme keskinliği beş hastada Snellen eşeli ile ortalama 2.43 ± 2.82 sıra (1–8 sıra) artarken, PK sonrası LOT uygulanan iki hastada ise değişmedi.
Sonuç: Kimyasal yanıklı hastalarda, limbal kök hücre yetmezliğine bağlı konjonktiva dokusunun kornea üzerine ilerlemesi ve inatçı epitel defekti gelişiminde LOT ilk basamak tedavisi olarak etkin ve güvenli bir yöntemdir.
Anahtar Kelimeler: Alkali yanık, Limbal kök hücre yetmezliği, Limbal otogreft transplantasyonu, İnatçı epitel defekti

Limbal Autograft Transplantation as a Treatment for Limbal Stem Cell Deficiency

SUMMARY
 
Purpose: To evaluate the results of limbal autograft transplantation (LAT) in patients with the diagnosis of limbal stem cell deficiency.
Material and Methods: Five patients with alkali burns and two patients with persistent epithelial defects following penetrating keratoplasty (3 right, 4 left eye) were treated with LAT. During the operation, two free grafts of limbal-conjunctival tissue from the upper and lower part of the uninjured eye, 8mm (horizontally) and 5-8mm (vertically) in dimension, were transplanted to severely injured eye. The keratectomy of fibrovaskular pannus and surface reconstruction were applied to the alkali injured eye before LAT.  Visual acuity, re-epithelialization and changes in symptoms were evaluated.
Results: Limbal autograft transplantation was performed in 7 eyes of  7 patients using limbal tissue from the contralateral healthy eye. Of these patients, 6 were male and 1 was female, with a mean age of 32.9 (5-66), with a mean follow-up period was 15.6 months (7-48 months). During follow-up, corneal vascularization decreased, re-epithelialization occured and the symptoms were resolved. The visual acuity increased in 5 of 7 eyes 2.43 ± 2.82 line (1-8 line) according Snellen charts and the vision did not change in 2 patients who underwent LAT after penetrating keratoplasty.
Conclusion: In the treatment of alkali injured patients, LAT is an effective and safe method in conjunctivalization and persistent epithelial defects due to limbal stem cell deficiency.
Key Words: Alkali injury, Limbal autograft transplantation, Limbal stem cell deficiency, Persistent epithelial defect