Özet

Amaç: Primer  hiperparatiroidili hastaların sol ventrikül sistolik ve diyastolik fonksiyonlarını değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Primer hiperparatiroidi tanısı ile endokrinoloji laboratuarında takip edilen 18 hasta seçildi (Grup 1). Benzer temel özelliklere sahip sağlıklı 18 kişiden kontrol grubu oluşturuldu (Grup 2). Bütün hastalara ekokardiyografik inceleme yapıldı. Sol ventrikül sistolik fonksiyonunu değerlendirilirken ejeksiyon fraksiyonu  (EF) , fraksiyonel kısalma (FS), çevresel lif kısalması (CFS) ve miyokard performans indeksi (MPİ) kullanıldı. Diyastolik fonksiyonu değerlendirmede E deselerasyon zamanı, IVRZ, E/A oranı ve MPİ kullanıldı.
Bulgular: Ejeksiyon faz indeksleri primer hiperparatiroidili hastalarda daha yüksek bulundu(CFS; 1.73±0.06 vs 1.52±0.18, p:0.001, EF;75.56±8.7 vs 68.6±7.3 p:0.005, FS; 48.6±3.05 vs 38.5±4.5 p:0.001 ). Hiperparatiroidili hastalarda diyastolik parametreleden IVRZ (108.8±10 vs 88.1±8; p:0.005), E Deselelarasyon zamanı (228.8±21.3 vs 196.9±23.7; p:0.005) kontrol grubundan yüksek bulundu. Hiperparatiroidili hastalarda E/A oranı (0.8±0.3 vs; 1.3±0.4; p:0.005) ise kontrol grubundan düşük olarak saptandı.  Miyokard performans indeksi hiperparatiroidili grupta hafif düşük bulundu (0.39±0.08 vs 0.42±0.23; p>0.05) fakat istatistiki olarak anlamlı bulunmadı. Miyokard performans indeksi ile ejeksiyon faz indeksleri arasında  korelasyon saptanmadı.
Sonuç: Primer hiperparatiroidi sistolik ve diyastolik fonksiyonları etkilemektedir.  Ejeksiyon faz indeksleri ile değerlendirilen sistolik fonksiyonlar hiperparatiroidili hastalarda artmış olarak bulundu. Erken gevşeme kusuru şeklinde diyastolik fonksiyon bozukluğu hiperparatiroidili hastalarda daha sık olarak izlenmektedir.
Anahtar Kelimeler:  Primer hiperparatiroidi,  Sistolik fonksiyon, Diyastolik fonksiyon

Primary Hyperparathyroidism and İts Efffect on Left Ventricular Functions

Summary

Aim: The aim of this study was to evaluate the left ventricular systolic and diastolic functions of hyperparathyroidic patients.
Materials and Methods: Eighteen patients with a diagnosis of primary hyperparathyroidism who were under follow-up in endocrinology department were included in the study (Group 1). The control group consisted of healthy subject with similar baseline characteristics (Group 2). All subjects underwent echocardiographic examination.The measured and calculated parameters for evaluation of systolic fonctions are ejection fraction(EF), fractional shortening (FS), circumferential fiber shortening (CFS), and myocardial performance index (MPI) .
All patients and controls had echocardiographic examination where IVRZ,E Deceleration time, E/A ratio and myocardial performance index (MPI)  were measured to evaluate left ventricular diastolic function.
Results: The ejection phase indices were higher in the hyperparathyroidic group (CFS; 1.73±0.06 vs 1.52±0.18, p:0.001, EF;75.56±8.7 vs 68.6±7.3 p:0.005, FS; 48.6±3.05 vs 38.5±4.5 p:0.001 ). IVRZ (108.8±10 vs 88.1± 8; p:0.005 ),E Deselelaration time (228.8±21.3 vs 196.9±23.7; p:0.005) of hyperparathyroid patients were signicicantly higher than the control group. In patients with hyperparatiroidism, The E/A ratio is lower than it was in the control group.  Although the MPI were lower in the hyperparathyroidic group (0.39±0.08 vs 0.42±0.23 ; p>0.05 ), this differences did not reach statistical significance. There was no correlation between the MPI and the ejection phase indices.
Conclusion: Primary hyperparathyroidism alters left ventricular systolic and diastolic functions. The ejection phase indexes for evaluted left ventricular systolic functions were higher in  primary hyperparathyroidic patients. Diastolic dysfunction in the form of early relaxation impairment is observed more frequently in patients with hyperparathyroidism.
Key Words: Primary hyperparathyroidism, Systolic fonctions, Diastolic function