Tip 2 Diabetes Mellituslu Olgularda Hipertansiyon ve Diabetik Mikrovasküler Komplikasyonlarla Ortalama Trombosit Hacmi İlişkisi
Dr. Şafak YILDIRIM, Dr. Özlem BARAK SERKANT, Uzm.Dr. İsmail Hakkı KALKAN, Uzm.Dr. Tevfik Tanju YILMAZER, Uzm.Dr. Dilek TÜZÜN, Doç.Dr. Murat SUHER
Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları Kliniği, Ankara
Özet
Amaç: Tip 2 diabetes mellitus (DM)’u olan olgularda, trombosit morfolojisinde ve fonksiyonlarında değişiklikler bildirilmiştir. Bunlar arasında ortalama trombosit hacmi (OTH)’nde artış da bulunmaktadır. Çalışmamızda tip 2 DM’li olgularda diabetik nefropati-retinopati ve hipertansiyon varlığı ile OTH arasındaki ilişkiyi göstermeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Yaş ortalaması 61,9 ± 14,0 olan, 69 (%60,0) kadın, 46 (%40,0) erkek toplam 115 tip 2 DM’li olgu çalışmaya dahil edildi. Olguların tam kan sayımından elde edilen OTH değerleri belirlendi. Glikozile hemoglobin (HbA1c) düzeyleri saptandı. HbA1c düzeyi için %7’in üzeri artmış kabul edildi. Altı ay ara ile iki kez bakılan 24 saatlik idrar tetkiki sonucunda 30 mg/gün üzerinde olan hastalar diabetik nefropati olarak kabul edildi. Göz hastalıkları konsültasyonu sonucunda diabetik retinopatisi olanlar belirlendi. Çalışmanın istatistiksel analizi, SPSS paket programında Ki-kare ve Student T testi uygulanarak yapıldı ve p<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen kadın olguların ortalama OTH değeri 9,8 ± 1,1 fl iken, erkek olguların ortalama OTH değeri ise 8,7 ± 1,7 fl idi. OTH değerleri açısından kadın ve erkek cinsiyet arasında fark yoktu(p=0,5). Olguların 75 (%65,2)’inde diabetik retinopati saptanırken, 40 (%34,8)’ının gözdibi muayenesi normaldi. Diabetik retinopatisi olanların ortalama OTH değeri 9,6 ± 1,1 fl iken retinopatisi olmayanların ise 8,9 ± 1,5 fl idi. İki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Diabetik nefropati 44 (% 38,3) olguda saptandı. Ortalama OTH değeri diabetik nefropatisi olanlarda 8,2 ± 1,5 fl iken nefropatisi olmayanlarda ise 10,1 ± 1,1 fl idi. Hipertansiyonu olan 77 (%67,0) olgunun ortalama OTH değeri 9,6 ± 1,1 fl iken, hipertansiyonu olmayan 38 (%33,0) olgunun ise 8,9 ± 1,5 fl idi (p=0,7). HbA1c’si artmış olan 101 (%87,8) olgunun ortalama OTH değerleri 15,0 ± 2,6 iken, HbA1c’si normal 14 (%12,2) olgunun ise 8,6 ± 1,4 fl idi (p=0,01).
Sonuç: Tip 2 DM’si olanlarda kronik komplikasyon ve hipertansiyon varlığı ile OTH değerleri arasında ilişki saptanmadı. HbA1c’si artmış olanlarda ise daha yüksek OTH değerleri elde edildi.
Anahtar Kelimeler: Diabet, Ortalama trombosit hacmi, HbA1c
The Relationship Between Hypertension and Diabetic Microvascular Complications and Mean Platelet Volume in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus
Summary
Aim: Alterations in the platelet morphology and functions have been reported in patients with type 2 diabetes mellitus (DM). There has also been an increase in the mean platelet volume (MPV) amongst them. We have aimed to display the relationship between MPV and diabetic nephropathy and retinopathy and the presence of hypertension.
Materials and Method: A population of 115 subjects, 69 (60,0%) female, 46 (40,0%) male (mean age 61,9 ± 14,0), with type 2 DM were included to the study. The MPV values acquired by full blood counts of the subjects were determined. Glycosylated hemoglobin (HbA1c) levels were established. Above 7 % was considered increased for HbA1c level. Diabetic nefropati was diagnosed in subjects with >30mg/day microalbuminuria levelmeasured by 24-hour urine collection test evealuated twice at 6 month period. Ophthalmologic consultation revealed subjects with diabetic retinopathy. The study was statistically analyzed by using (Ver 11.0) Chi-square and Student T test in the SPSS packet program, and the p value p<0.05 was considered statistically significant.
Results: Average MPV value was found 9,8 ± 1,1 fl in females and 8,7 ± 1,7 fl in males. There was no difference between female and male sexes with respect to MPV values (p=0,5). Dilated fundus examination of 40 (34,81%) subjects were normal; where as diabetic retinopathy was established in 75 (65,2%) subjects. Average MPV value was 9,6 ± 1,1 fl in subjects with diabetic retinopathy; subjects without retinopathy had average MPV value as 8,9 ± 1,5 fl, which meant that there was no statistical difference between both groups (p=0,7). Diabetic nephropathy was diagnosed in 44 (38,3%) subjects. Average MPV values were 8,2 ± 1,5 fl and 10,1 ± 1,1 fl in subjects with and without diabetic nephropathy respectively. Average MPV values were 9,6 ± 1,1 fl and 8,9 ± 1,5 fl in 77 (67,0%) subjects with and 38 (33,0%) subjects without hypertension respectively. Average MPV values were 15,0 ± 2,6 and 8,6 ± 1,4 fl in 101 (87,8%) subjects with increased HbA1c and in 14 (12,2%) subjects with normal HbA1c respectively (p=0,01).
Conclusion: No relationship was determined between MPV values and chronic complication and the presence of hypertension in subjects with type 2 DM. Higher MPV values were obtained in subjects with increased HbA1c.
Key Words: Diabetes, Mean platelet volume, HbA1c