Özet

Amaç: Konjenital koroner arter anomalisi (KKAA) ani ölüme yol açabilen bir kalp damar anomalisidir. Daha önceki çalışmalar da ventriküler aritminin KKAA ‘da ani ölüm için önemli bir klinik belirteç olduğunu bildirilmesine rağmen atriyal aritmi ile KKAA ‘sı arasındaki ilişki araştırılmamıştır. Bu nedenle biz bu çalışmamızda konjenital koroner arter çıkış anomalisinde (KKÇA) P dalga süresi ve dispersiyonu üzerine etkisini araştırdık.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya konjenital koroner arter çıkış anomalisi olan 20 olgu (yaş ortalaması 52±10 yıl) ile normal koroner anjiografisi olan 30 olgu (yaş ortalaması 50±12 yıl) alındı. Çalışmaya dahil edilen tüm bireylerin 12-derivasyonlu elektrokardiyogramı çekildi. Yüzeyel elektrokardiyogramın tüm derivasyonlarında P-dalga süresi ölçüldü. Maksimum ve minimum P-dalga süresi arasındaki fark PDD olarak tanımlandı.
Bulgular: Her iki grubun bazal klinik özellikleri benzerdi. Maksimum, minimum P-dalga süresi ve PDD ‘i KKÇA ‘da daha yüksek olmasına rağmen  istatistiki olarak iki grup arasında fark saptanmadı (115±15 karşılık 108±15 ms [p=0.11], 83±14 karşılık 76±13 ms [p=0.12], ve 32±13 karşılık 31±10 ms [p=0.79]; sırasıyla).
Sonuç: Konjenital koroner arter çıkış anomalisinde daha yüksek maksimum, minimum P-dalga süresi ve PPD ‘i izlenmesine rağmen anlamlı fark saptanmadı. Atriyal aritmi sıklığı erişkin yaşa ulaşan koroner arter çıkış anomalilerinde artmamıştır.
Anahtar kelimeler: Konjenital koroner arter çıkış anomalisi, Maksimum ve minimum P-dalga süresi, P-dalga dispersiyonu

P-Wave Duration and Dispersion in Anomalies of Origination Coronary Artery

Summary

Aim: Coronary artery anomalies (CAA) are one of the conditions that can lead to sudden cardiac death. Although ventricular arrhythmias are found to be important clinical determinants in the studies done before, the relationship between atrial arrhythmias and CAA has not been determined yet. In this study, we looked for the effect of P-wave duration and dispersion in anomalies of origination coronary artery (AOCA)patients.
Material and Method: 20 patients (average age: 52 ± 10 years) with AOCA and 30 patients (average age: 50 ± 12 years) with normal coronary angiography were included in the study. 12 leads ECG’s of all patients were taken. P-wave duration in all leads was calculated. The difference in maximum and minimum P-wave duration was determined as P-wave dispersion.
Result: The clinical features of the two groups were similar. Although maximum, minimum and Pwave dispersion were higher in AOCA patients, it was not statistically significant (115±15 vs 108±15 ms [p=0.11], 83±14 vs 76±13 ms [p=0.12], and 32±13 vs 31±10 ms [p=0.79]; respectively).
Conclusion: Despite of higher maximum, minimum P-wave durations and P-wave dispersion values in AOCA patients, they were found to be statistically insignificant. Atrial arrhythmias episode were not found frequent in AOCA patients who attained adult age.
Key Words: Anomalies of origination coronary artery, Maximum and minimum P-wave durations, P-wave dispersion