Geçirilmiş Santral Seröz Korioretinopatide Psikofizik ve Elektrofizyolojik Değişiklikler
Esin KIRIKKAYA, Filiz AFRASHİ, Süheyla KÖSE, Jale MENTEŞ, Cezmi AKKIN
ÖZET
Amaç: Geçirilmiş santral seröz korioretinopatide psikofizik ve elektrofizyolojik değişiklikleri değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya santral seröz korioretinopati geçirmiş ve en az 6 ay nüks izlenmemiş olan 13 hastanın 16 gözü dahil edildi. Kontrol grubuna ise aynı yaş grubundan, hiçbir göz patolojisi olmayan ve göz cerrahisi geçirmemiş 8 gönüllünün 16 gözü seçildi. Görme keskinliği ‘Snellen’ eşeli ile, kontrast duyarlılık ‘Cambridge Low Contrast Gratings’ ile değerlendirildi. Görme alanı tetkiki Humphrey cihazında makula eşik testi şeklinde uygulandı. Desen görsel uyarılmış potansiyel testi ise aynı büyüklüklerdeki karelerle Medelec Neuropto cihazı ile kaydedildi.
Bulgular: Santral seröz korioretinopati geçirmiş 16 gözün 13’ünde en iyi düzeltilmiş görme keskinliği 10/10 düzeyinde idi. 2 olguda 0.7,1 olguda 0.5 düzeyinde görme saptandı. Olguların tümünde kontrast duyarlılıkta azalma olduğu izlendi. Görme alanı tetkikinde, fokal fotokoagülasyon uygulanmış 1 göz dışında herhangi bir patolojiye rastlanmadı. Normal ve santral seröz korioretinopati geçirmiş gözlerdeki eşik değerleri benzer bulundu. Desen görsel uyarılmış potansiyel (PVEP) testinde de normal ve patolojik gözler arasında p100 dalgasına ait iletim süreleri normal sınırlar içerisinde iken amplitüdlerde azalma izlendi.
Sonuç: Santral seröz korioretinopati geçirmiş olan olgularda geç dönemde görme keskinlikleri normal olsa bile, kontrast duyarlılıkta bozulma ve desen VEP p100 dalga amplitüdlerinde azalma izlenmektedir.
Anahtar Kelimeler: Görme alanı, Görme keskinliği, Görsel uyarılmış potansiyel, Kontrast duyarlılık, Santral seröz korioretinopati
Psychophysical and Electrophysiological Changes in Resolved Central Serous Chorioretinopathy
SUMMARY
Aim: To evaluate the psychophysical and electrophysiological changes in resolved central serous chorioretinopathy.
Material and Method: Sixteen eyes of 13 patients with resolved central serous chorioretinopathy with no recurrences at least 6 months were included in this study. As a control goup, sixteen eyes of 8 volunteers without any history of eye pathology or any eye surgery in the same age group were also included in the study. Visual acuity was evaluated using ‘Snellen Chart’ and contrast sensitivity by ‘Cambridge Low Contrast Gratings’. Visual field examination was applied by means of Humphrey automatic perimeter as macular treshold test and pattern visual evoked potential was recorded using same sized squares by means of Medelec Neuropto.
Results: Of the 16 eyes with resolved central serous chorioretinopathy, best corrected visual acuity of 13 eyes were 10/10, 2 eyes were 0.7 and 1 eye was 0.5. All patients had low contrast sensitivity. No pathology was found on visual field examination except for 1 eye with focal photocoagulation. Treshold values were found similar on both normal eyes and eyes with central serous chorioretinopathy. While the latencies of p100 wave on pattern visual evoked potential (VEP) test were in normal ranges both in normal and pathological eyes, reduction on amplitudes was observed.
Conclusion: Even if the visual acuity is normal during long- term follow up of patients with resolved central serous chorioretinopathy, contrast sensitivity deficiencies and reductions of pattern VEP p 100 wave amplitudes may be observed.
Key Words: Visual field, Visual acuity, Visual evoked potential, Contrast sensitivity, Central serous chorioretinopathy