Santral Retinal Ven Tıkanıklarında Klinik Seyir ve Prognoz Emrullah BEYAZYILDIZ, Mehmet ÇITIRIK, Sedat TAŞDEMİR, Seyhan SONAR ÖZKAN Özet Amaç: Santral retina ven tıkanıklığı tanısı ile takip edilen olguların etyoloji, yaş, cinsiyet özellikleri, eşlik eden göz muayene bulguları ve uygulanan tedavinin sonuçlarını incelemek. Gereç ve Yöntem: 2008 ve 2010 tarihleri arasında Sağlık Bakanlığı Ankara Ulucanlar Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi Retina bölümünde santral retinal ven tıkanıklığı tanısı alarak takip edilen 30 hastanın 31 gözü geriye dönük olarak incelendi. Olguların başlangıç ve takip muayenelerinde görme değerleri, göz içi basıncı değerleri, biyomikroskopi bulguları ve pupil dilatasyonu sonrası göz dibi muayenesi, optik koherans tomografi ve flöresein anjiyografiyi içeren tüm göz muayene bulguları değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya alınan olguların 18’i erkek (%60), 12’si kadın (%40) idi. Olguların ortalama yaşı 64,8 yıldı (41-80 yıl). Takip süreleri ise ortalama 9 ay (6-23 ay) idi. Toplam 30 olgunun 31 gözü tutulmuştu. Yirmi dokuz olguda (%96,6) tek taraflı, 1 olguda (%3,4) iki taraflı göz tutulumu mevcuttu. Etyolojik neden olarak, 13 olguda (%43,3) hipertansiyon, 8 olguda (%26,6) diyabet, 3 olguda (%10) kardiyovasküler hastalık, 2 olguda (%6,6) kanama ve pıhtılaşma bozukluğu, 1 olguda (%3,3) otoimmün hastalık tespit edilirken 3 olguda (%10) ise sebep bulunamadı. Tedavi olarak 7 göze (%22,6) argon lazer fotokoagülasyonu ile birlikte intravitreal triamsinolon enjeksiyonu, 5 göze (%16,1) argon lazer fotokoagülasyonu ile birlikte intravitreal bevasizumab enjeksiyonu, 4 göze (%12,9) intravitreal bevasizumab enjeksiyonu, 3 göze (%9,7) intravitreal triamsinolon enjeksiyonu, 3 göze (%9,7) argon lazer fotokoagülasyonu tedavisi, 2 göze (%6,5) intravitreal triamsinolon ile birlikte intravitreal bevasizumab enjeksiyonu uygulandı. Altı göz (%19,4) tedavisiz takip edilirken, 1 göz (%3,2) vitre içi kanama gelişimi nedeniyle vitreoretinal cerrahi tedavisine alındı. Sonuç: Bu serideki sonuçlara göre, santral retina ven tıkanıklığı olgularında en sık neden hipertansiyondur. Genellikle bu olgularda tek taraflı tutuluma rastlanmaktadır. Hipertansiyon olgularında görme prognozu daha iyi bulunmuştur. Seçilmiş gözlerde uygulanan argon lazer fotokoagülasyonu ve intravitreal ilaç enjeksiyonunun prognoza olumlu etkisi mevcuttur. Anahtar Kelimeler: Diyabet, Hipertansiyon, Santral retina ven tıkanıklığı Clinical Course and Prognosis in Central Retinal Vein Occlusion SUMMARY Aim: To investigate etiology, age, gender, follow-up time, accompanying eye examination findings, and outcomes of treatments in cases with central retinal vein occlusion. Material and Method: Thirty one eyes of 30 patients with central retinal vein occlusion that were followed-up in Turkish Ministry of Health Ankara Ulucanlar Eye Education and Research Hospital Retina Clinic between 2008 and 2010 were retrospectively evaluated in this study. A complete ophthalmological examination including visual acuity, intraocular pressure with applanation tonometry, biomicroscobic examination findings, dilated pupil examination of the posterior segment, optic coherence tomography, and fluorescein angiography were evaluated at baseline and during follow-up period. Results: There were 12 female (40%) and 18 female (60%). The average age of patients was 64.8 years (41-80 years). Mean follow up period was 9 months (6-23 months). Thirty one eyes of 30 patients were involved. One patient (3.4%) had bilateral involvement. Hypertension in 13 cases (43.3%), diabetes mellitus in 8 cases (26.6 %), cardiovascular disease in 3 cases (10%), hematologic problems in 2 cases (6.6 %), and autoimmune disease in 1 case (3.3%) were detected as etiologic causes. No causes were found in 3 cases (10%). Intravitreal triamcinolone injection with argon laser photocoagulation in 7 eyes (22.6%), intravitreal bevasizumab injection with argon laser photocoagulation in 5 eyes (16.1%), intravitreal bevasizumab injection alone in 4 eyes (12.9%), intravitreal triamcinolone injection alone in 3 eyes (9.7%), argon laser photocoagulation alone in 3 eyes (9.7%), intravitreal bevasizumab and intravitreal triamcinolone injection in 2 eyes (6.5%) were used. Six eyes (19.4%) followed without treatment. Vitreoretinal surgery was performed in 1 eye (3.2%) due to vitreous hemorrhage. Conclusion: Based on the results that were obtained in this series, hypertension was the most common cause in cases with central retinal vein occlusion. Unilateral involvement was seen in these cases in general. Visual prognosis was better in hypertensive cases. There is an affirmative effect of the argon laser photocaoagulation and intravitreal drug injection to the prognosis in selected cases. Key Words: Central retinal vein occlusion, Diabetes, Hypertension
Santral Retinal Ven Tıkanıklarında Klinik Seyir ve Prognoz Emrullah BEYAZYILDIZ, Mehmet ÇITIRIK, Sedat TAŞDEMİR, Seyhan SONAR ÖZKAN
Geri Dön Yazdır Editörün Notu
Rolex Replica Watches Rolex Replica www.megaroelx.com swiss replica watches www.topwatchesmall.com
Mebas Medikal Bas?n Yay?n Ltd. ?ti. ? 2006 Her Hakk? Sakl?d?r. Design by YakamozDizayn
