ÖZET

Amaç: Keratokonus hastalarında asimetri derecesini, keratokonus evresine göre incelemek.
Gereç ve Yöntem: Bilateral keratokonuslu 62 hastanın tıbbi kayıtları incelendi. Maksimum keratometri (Kmax) ve en ince kornea kalınlığı (EİKK) ölçümleri ve düzeltilmemiş görme keskinliği (DGK) içeren sübjektif refraksiyon değerleri kullanıldı. Kötü gözün ölçümlerine dayanarak hastalar hafif-orta keratokonus (keratokonus evresi ≤III, n=23) ve ciddi keratokonus (keratokonus evresi >III, n=39) olarak iki gruba ayrıldı. Asimetri, kötü ve daha iyi olan göz arasında Kmax, EİKK ve DGK açısından korelasyon olmaması olarak tanımlandı. İki gözün ölçümlerinin karşılaştırması eşleştirilmiş t-testi ile yapıldı. Keratokonus evresi ile değişkenler arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi için Pearson korelasyon katsayıları kullanıldı.
Bulgular: EİKK’na göre Kmax ve DGK’da daha fazla asimetri mevcuttu. Kötü göz ve daha iyi olan göz arasındaki farklar ciddi keratokonus grubunda, hafif-orta keratokonus grubuna göre daha büyüktü.
Sonuç: Çalışmamız hastalığın şiddetindeki artışla birlikte asimetrinin derecesinin de arttığını göstermiştir. Keratokonus hastalarına yaklaşım asimetrinin azaltılmasını da içermelidir, çünkü gözler arasındaki farklılık, stereopsis gibi binoküler görmede önemli rol oynayabilir.
Anahtar Kelimeler: Keratokonus, Asimetri, Keratokonus evrelendirmesi, Binoküler görme

Evaluation of Asymmetry According to Stage of Keratoconus in Patients with Bilateral Keratoconus

ABSTRACT

Objective: To analyse the degree of intra-patient asymmetry in keratoconus patients according to stages of keratoconus.
Material and Method: We examined the medical records of 62 bilateral keratoconus patients. Maximum keratometry reading (Kmax) and thinnest corneal thickness (TCT) measurements, and subjective refraction including uncorrected visual acuity (UCVA) values were used. Based on the worse eye’s measurements, we divided the patients into two groups as mild-moderate keratoconus (keratoconus stage ≤III, n=23) and severe keratoconus (keratoconus stage >III, n=39). Disease asymmetry was defined as the absence of correlation in Kmax, TCT, UCVA between worse and better eye. Paired t-test was used to compare the measurements of two eyes, and Pearson’s correlation coefficents were used to examine the relation between variables and keratoconus staging.
Results: There was a greater asymmetry in Kmax, and UCVA than in TCT. The differences between worse and better eyes were greater in severe keratoconus group than in mild-moderate keratoconus group.
Conclusions: Our study showed that degree of asymmetry was increased with disease severity. The management of keratoconus patients should include measures to decrease asymmetry because differences between eyes may play an important role in binocular vision such as stereopsis.
Keywords: Keratoconus, Asymmetry, Keratoconus classification, Binocular vision