Tedavi Almamış Diyabetik Maküler Ödemli Gözlerde Topikal Nepafenak Damla Kullanımının Maküla Kalınlığına Etkisi
Gülizar DEMİROK, Yasemin TOPALAK, Fatih KOCAMAZ, Sertaç ÖZTÜRK, Yeşim ALTAY, Ahmet ŞENGÜN
ÖZET
Amaç: Diyabetik maküla ödemi olan hastalarda topikal nepafenak damla kullanımının maküla kalınlığına etkisinin optik koherans tomografi ile değerlendirilmesi.
Gereç ve Yöntem: Mart 2011- Haziran 2015 tarihleri arasında retina biriminde değerlendirilen ve ilk kez makulopati tanısı konan intravitreal enjeksiyon ya da lazer tedavisini kabul etmeyen/uygun olmayan ve günde 4 kez topikal %0,1’lik nepafenak damla başlanılan tip 2 diyabetli hastalar çalışmaya dahil edildi. Yaşa bağlı maküla dejenerasyonu, glokom, üveit ve oküler cerrahi öyküsü olan hastalar ile optik koherans tomografi ölçümleri alınamayanlar ve ödemi maküla santrali dışında olanlar çalışma dışı bırakıldı. Hastalara tam kapsamlı oftalmik muayene, optik koherans tomografi ve gerekli durumlarda flöresein anjiyografi yapıldı. Topikal tedavi öncesi ve sonrasındaki 1.,3. ve 6. ay bulguları değerlendirildi.
Bulgular: Yirmisekizi erkek, 48 hastanın 48 gözü çalışmaya dahil edildi. Topikal tedavi öncesi en iyi düzeltilmiş görme keskinliği ortalaması 0,61±0,33, tedavi sonrası 1.,3. ve 6. ay görmeleri sırasıyla 0,61±0,32;0,59±0,30 ve 0,57±0,30 idi. Değerler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Tedavi öncesi ve sonrası 1.,3. ve 6. ay takiplerde santral fovea kalınlığı sırasıyla 323,81±92,94, 33,56±107,36, 335,93±105,55 ve 326,58±99,70 μm idi. Değerler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p=0,562). Diğer kadranlarda da kalınlık değerleri takipler esnasında anlamlı farklılık göstermedi (p>0,05).
Sonuç: Santral tutulumlu diyabetik maküla ödeminde topikal nepafenak kullanımı 6 aylık takipte maküla kalınlığında ve görme düzeyinde herhangi bir değişimle sonuçlanmamıştır. Kalınlıkta artışın olmaması kan şekeri regülasyonuyla birlikte topikal NSAİ damla kullanımının uygun tedavi uygulanamayan hastalarda güvenli ve denenebilir olduğunu göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Diabetik makula ödemi, Topikal nepafenak, Optik koherens tomografi, Makula kalınlığı
Effect of Topical Nepafenac on Macular Thickness in Eyes with Diabetic Macular Edema without Previous Treatment
ABSTRACT
Objective: Evaluation of the effect of topical nepafenac on macular retinal thickness in eyes with diabetic macular edema via optical coherence tomography.
Material and Method: This study included patients who were admitted to our retinal disease section between 2011 March and 2015 June with type 2 diabetes that had been diagnosed as having macular edema for the first time. All patients received topical nepafenac (qid) treatment as they did not accepted or had suitable health conditions for intravitreal injections and laser treatment. Patients that had age related macular degeneration, glaucoma, uveitis, edema not involving fovea and cases that lack optical coherence tomography accurate reports due to media opacities were excluded. All cases had complete ophthalmic and optical coherence tomography examinations at the initial evaluation and in the 1st, 3rd and 6th month during treatment. Fluorescein angiography was performed if necessary.
Results: One eye of 48 patients (28 male, 20 female) were evaluated, the mean best corrected visual acuity was 0.61±0.33, 0.61±0.32;0.59±0.30, and 0.57±0.30 at the initial examination and 1st, 3rd and 6th month during treatment respectively. There was no statistical significant difference between best corrected visual acuity values. Mean central foveal thicknesses on optical coherence tomography were 323.81±92.94, 33.56±107.36, 335.93±105.55, and 326.58±99.70 μm at the initial examination and 1st, 3rd and 6th month during treatment respectively. There was no statistical significant difference between foveal thickness values (p= 0.562). Also no statistical significant changes were found during the study in the outer macular quadrants in terms of retinal thickness values (p>0.05).
Conclusion: No significant changes were found in terms of macular thicknesses or visual acuity in eyes with diabetic macular edema with topical nepafenac treatment during 6 months follow-up. The lack of edema progression suggests that topical nonsteroidal anti-inflammatory treatment together with systemic regulation of diabetes may be a safe alternative in patients that other treatment modalities cannot be applied.
Keywords: Diabetic macular edema, Topical nepafenac, Optical coherence tomography, Macular thickness
