ÖZET

Amaç: Çalışmamızda normal epikardiyal koroner arterlere sahip tip II diyabetik hastalarda, egzersizle QT parametrelerindeki değişim ve buna trimetazidin tedavisinin etkisi araştırıldı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya koroner anjiografisi normal olan tip II diabetes mellitus (DM) tanısı almış 19 hasta (ortalama yaş; 52±15, erkek/kadın; 9/10) ve 20 sağlıklı birey (ortalama yaş; 51±11, erkek/kadın; 10/10) alındı. Tüm bireylere trimetazidinle 3 aylık tedavi öncesi ve sonrası Bruce protokolü ile semptom-sınırlı treadmill egzersiz testi (EST) uygulandı. Çalışmaya alınan bireylerin klinik, biyokimyasal, ekokardiyografik ve elektrokardiyografik değerleri kaydedildi. EST sırasında belli aralıklarla QT intervalleri, Bazzet formülüyle hıza göre düzeltililen QT dispersiyonu (QTcD) kaydedildi.
Bulgular: EST öncesinde, hastaların QTcD değerleri kontrollerden yüksekti. Pik egzersizde ölçülen QTcD'de (pik QTcD) kontrol grubunda anlamlı değişiklik olmazken hasta grubunda belirgin bir artış (sırasıyla; 31.7±6.9 ms; p>0.05, 53.7±9.6 ms; p<0.001) saptandı. EST sonrası QTcD değerleri de azalmasına rağmen kontrollere göre yüksekti (43.4±8.1 ms; p<0.01) . Tedavi sonrasında yapılan EST öncesi, sonrası ve pik egzersizde hesaplanan QTcD değerleri azalmış ve kontrollerinkine benzer bulundu (sırasıyla; 34.7±6.9 ms, 35.9±8.9 ms, 33.9±7.3 ms, p>0.05). Bunlardan pik QTcD değerleri tedavi öncesine göre belirgin olarak azaldı (35.9±8.9 ms; p<0.005).
Sonuç: Bu bulgular, tip II DM'li hastalarda QTcD'de özellikle egzersizle belirginleşen artışın ventriküler aritmiyi tetikleyebileceği ve dolayısıyla ani ölüm sıklığındaki artışla ilişkili olabileceğini düşündürmektedir. Trimetazidinle tedavi sonrası pik QTcD'deki belirgin azalma ilacın hücresel düzeydeki anti-iskemik etkisinden kaynaklanan dolaylı bir elektrofizyolojik sonuç olarak görülebilir.
Anahtar Kelimeler: Diabetes mellitus, Egzersiz, QT dispersiyonu, Trimetazidin

SUMMARY

Effect of Trimetazidine on Qt Variables Measured During Exercise Etress Test in Patients with Diabetes
Aim: We sought to investigate the effect of trimetazidine treatment on QT variables in patients with type II diabetes who had normal coronary arteries.
Material and Methods: 19 patients (9 male, 10 female with a mean age of 52±15) diagnosed as having type II diabetes mellitus (DM) who had normal coronary angiograms and 20 healthy cases (10 male, 10 female with a mean age of 51±11) were included in the study. All subjects underwent symptom-limited treadmill exercise stress test (EST) using Bruce protocol before and after 3 months of therapy with trimetazidine. Clinical, biochemical, echocardiographic and electrocardiographic data were also recorded. QT intervals, QT dispersion that was corrected according to the Bazzet's formula were recorded during EST test in 3-minute intervals.
Results: Mean QTcD value of patients was higher before EST. The mean QTcD recorded during maximal exercise (Peak QTcD) was higher in patients (53.7±9.6 ms; p<0.001 vs 31.7±6.9 ms; p>0.05, respectively). QTcD values were decreased after exercise but not enough to reach the values of the control group (43.4±8.1 ms; p<0.01). QT variables were similar after treatment with trimetazidine (34.7±6.9 ms, 35.9±8.9 ms and 33.9±7.3 ms, p>0.05, before, during and after exercise, respectively). Peak QTcD were decreased significantly after therapy (35.9±8.9 ms; p<0.005).
Conclusion: The increase in QTcD especially during exercise in patients with type II DM may trigger ventricular arrythmias and may be associated with sudden death. The decrease in QTcD may reflect an indirect electrophysiological result due to a possible anti-ischemic effect of Trimetazidine on cellular level.
Key Words: Diabetes mellitus, Exercise, QT dispersion, Trimetazidine