ÖZET

Amaç: Perkütan koroner girişimlerde özellikle kıvrıntılı segmentlerdeki lezyon uzunluğunun görsel tahmin (GT) ve kantitatif koroner anjiyografi (KKA) ile belirlenmesi güçtür. Çalışmamızda bu amaçla kullanılabilecek basit bir metod olan kılavuz tel geri çekme yönteminin (KGÇ) güvenilirliğinin saptanması ve diğer yöntemlerle karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Bu yöntemde kılavuz telin distalindeki opak-nonopak segmentlerin birleşme noktası referans olarak alınmakta, bu nokta hedef lezyonun distalinde iken, kılavuz telin Y-konnektörden çıkış noktasına bir klips konmakta, daha sonra referans noktası hedef lezyonun proksimal noktasına gelene kadar tel geri çekilmektedir. Bu noktada Y konnektörün çıkışında kılavuz tele konan ikinci klips ile ilk klips arasındaki mesafe lezyon uzunluğunu vermektedir. Klinik çalışma öncesi, koroner arter modelinde 12 farklı uzunluk, iki operatör tarafından ikişer kez ölçülmüş ve sırasıyla gerçek uzunlukla, ölçülen uzunluğun korelasyonu (sırasıyla 23.6±8.5 ve 23.7±8.6 mm, r=0.99, p<0.001), intraobserver değişkenlik (sırasıyla 23.1±8.7 ve 24.3±8.5 mm, r=0.99, p<0.001) ve interobserver değişkenlikler (sırasıyla 23.0±9.0 ve 23.2±8.9 mm, r=0.99, p<0.001) hesaplanmıştır. Klinik çalışmaya direk stent planlanan 50 hasta alınmış,bunlardan 42 tanesi değerlendirmeye dahil edilmiştir. Randomizasyon öncesi, operatör önce GT, daha sonra da KKA ile lezyon uzunluğunu belirlemiştir. Randomizasyon sonrası stent uzunluğu çalışma grubunda (n=20) KGÇ, kontrol grubunda (n=22) GT sonucuna göre belirlenmiştir.
Bulgular: İşlem sonrası, gruplara kör bir operatör stent boyunun uygunluğunu 3 ile 1 arasında skorlamıştır (3 en iyi). Kontrol grubunda GT ve KKA ile ölçülen değerler sırasıyla 19.1±4.4 ve 15.4±3.6 mm (p=0.013), çalışma grubunda ise KGÇ, GT ve KKA ile ölçülen değerler sırasıyla 19.6±4.4, 14.6±4.0 ve 16.9±3.8 mm idi (p=0.002). Stentin uzunluk açısından uygunluğu konusunda yapılan değerlendirmede çalışma grubunda 18 olgu 3, 2 olgu 2 puanla skorlanırken, kontrol grubunda 12 olgu 3, 7 olgu 2 ve 3 olgu 1 puanla skorlanmıştı (p=0.032).
Sonuç: KGÇ yöntemi özellikle kıvrıntılı segmentlerde stent uzunluğunun belirlenmesinde diğer yöntemlere göre daha güvenilir, basit bir yöntemdir.
Anahtar Kelimeler: Lezyon uzunluğu, Stent, Kılavuz tel, Geri çekme

SUMMARY

A Simple Method in the Detection of Lesion Length in Tortuous Vessels: Guide-Wire Pull Back
Aim: Assessment of coronary lesion length via visual estimation (VE) or quantitative coronary angiography (QCA) in tortuous segments is usually unreliable. We sought to assess the reliabilty of a new and simple method, guidewire pull back (GWP), for this purpose.
Material and Methods: In this method, proximal end of the distal radio-opaque tip of the guide wire is taken as a reference point. When this point is at the distal border of the target lesion, a clips is attached on the guidewire just outside the Y-connector. Then the guidewire is pulled back until the reference point reaches the proximal border of the lesion. A second clips is put on the guidewire and the distance between two clipses is taken as the lesion length. Initially, the method was tested in-vitro in a coronary artery model in which 12 different known length were measured by 2 operators twice. Correlation between the real and the measured lengths (23.6±8.5 vs. 23.7±8.6 mm, r=0.99, p<0.001) as well as intra- (23.1±8.7 vs. 24.3±8.5 mm, r=0.99, p<0.001) and interobserver variabilities (23.0±9.0 vs. 23.2±8.9 mm, r=0.99, p<0.001) were excellant. Forty two of the 50 enrolled patients were randomized into 2 groups. Before randomization operators estimated lesion lenth via VE and and then QCA. Following randomization, lesion length was determined by GWP in study group (n=20) and by VE in control group (n=22). After stent deployment, a blind operator scored the procedure in terms of the suitability of the stent length from 1 to 3 (3 is the best). Lesion lengths measured between different methods were different in both groups.
Results: In control group lesion length measured via VE and QCA was 19.1±4.4 and 15.4±3.6 mm respectively, (p=0.013), and in the study group this length measured via GWP, VE and QCA was 19.6±4.4, 14.6±4.0 and 16.9±3.8 mm, respectively, (p=0.002). The scores were higher in the GWP method (3 in 18 pts. and 2 in 2 pts. in study group vs. 3 in 12 pts., 2 in 7 pts and 1 in 3 pts in control group).
Conclusion: In summary, GWP is a simple and reliable method that can be used for the assessment of a lesion length in tortous vessels.
Key Words: Lesion length, Stent, Guide wire, Pull-back