ÖZET

Amaç: Sigara içimi ani kardiyak ölüm riskinde artış ile; sigaranın bırakılması aritmik nedenli ölüm riskinde azalma ile ilişkilidir. QT intervalinin uzaması, ventriküler fibrilasyon eşiğinde azalma ve  ani kardiyak ölüm riskinde artış ile beraberdir. P dalga dispersiyonu minimum ve maksimum P dalga süreleri arasındaki fark olarak tanımlanmaktadır ve P dalga dispersiyonunun uzamasının,  atriyal fibrilasyon  gelişimi için artmış risk taşıdığı bildirilmektedir. Önceki raporlarda sigara içiminin QT intervali ve QT dispersiyonuna etkisine dair tartışmalı veriler bulunmakta olup P dalga dispersiyonu ile sigara içimi arasındaki ilişki daha önce değerlendirilmemiştir. Bu çalışma, sağlıklı kronik sigara içicilerinde,  sigara içilmeyen  bir geceyi  takiben sabah  iki adet standart sigara içiminin,  QT intervali, QT dispersiyonu ve P dalga dispersiyonuna akut etkisini, böylece atriyal ve ventriküler aritmilere etkisini değerlendirmek üzere yapıldı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya sağlıklı kronik sigara içicileri alındı. Bir gecelik sigarasız periyodu takiben tüm bireylere başlangıçta ve iki standart sigara içiminden 5 dakika sonra olmak üzere iki kez standart 12 derivasyonlu elektrokardiyografi çekildi. Sigara içiminden önce ve sonra düzeltilmiş QT intervali, QT dispersiyonu, P dalga dispersiyonu ölçüldü.
Bulgular: Çalışmaya ortalama yaşları 33±6 yıl olan normal elektrokardiyograma sahip 18 sağlıklı kronik sigara içicisi alındı. Sigara içimi sonrası düzeltilmiş QT intervalinin (400.45±16.31 ms’den 410.20±15.15ms’ye , p=0.002), QT dispersiyonunun (34.20±18.01ms’den 61.20±10.63ms’ye, p=0.002)  ve P dalga dispersiyonunun ( 34.00 ± 15.75ms’den 62.50 ± 14.13ms’ye, p<0.001) uzadığı gözlendi.
Sonuç: Bu çalışma sigara içimi ile aritminin noninvaziv prediktörleri arasında ilişki olabileceğini göstermiştir.
Anahtar Kelimeler: Sigara içimi, QT dispersiyonu, P dalga dispersiyonu

Acute Effects of Cigarette Smoking on The QT Interval, QT Dispersion and P Wave Dispersion

SUMMARY

Aim: Cigarette smoking increases the risk of sudden cardiac death and smoking cessation is accompanied by a marked reduction in death rate due to arrhythmia. QT interval prolongation has been associated with a lowered ventricular fibrillation threshold and with the occurence of sudden cardiac death. P-wave dispersion  defined  as the difference between the maximum and the minimum P-wave duration and increased  P-wave dispersion  have been reported to carry an increased risk for atrial fibrillation. Previous published reports provide conflicting data on the effect of cigarette smoking on the QT interval and QT dispersion,  however  the association between P-wave dispersion and  cigarette smoking has not been studied previously. This study  assesses the acute effect of smoking of  two standard  cigarette smoked in the morning on the QT interval duration, QT dispersion and P-wave dispersion after not smoking overnight, hence on the risk of atrial and ventricular arrhythimsa in healty habituel smokers.
Material and Methods: Healty chronic smokers were included in this study. After not smoking overnight, two standard 12-lead ECGs were recorded for each subject; one baseline and the other  5 minutes after smoking of two standard  filtered cigarette. Corrected QT interval, QT dispersion and P- wave dispersion were measured before and after smoking.
Results: 18 healty chronic smokers with a mean±SD age of 33±6 years and with normal ECGs were included in this study. There was increase in  corrected QT interval ( 400.45 ± 16.31 ms to 410.20 ± 15.15ms, p=0.002), QT dispersion (34.20 ± 18.01ms to 61.20 ± 10.63ms, p=0.002)  and P-wave dispersion  ( 34.00 ± 15.75ms to 62.50 ± 14.13ms,  p<0.001).
Conclusion: Our observations indicate that there  may be some relationhip between noninvasive predictors of arrhytmia and cigarette smoking.
Key Words: Cigarette smoking, QT dispersion, P- wave dispersion