Ankara İlindeki Üniversite Hastanelerinin
Doğal Afetlere İlişkin Hazırlığı*
Arş.Gör.Uzm. Hemşire Leyla Ceyran ÖZDEMİR*, Hemşire Öğrenci Emine SARIKAMIŞ**
*Hacettepe Üniversitesi, İç Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Ankara
**Hacettepe Üniversitesi, Hemşirelik Yüksekokulu, Ankara
ÖZET
Amaç: Bu çalışma, Ankara ilindeki üniversite hastanelerinin ve bu hastanelerin acil servislerinde çalışan doktor ve hemşirelerin doğal afetlere ilişkin hazırlığını saptamak amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmanın örneklemini araştırmaya katılmayı kabul eden, 32 doktor ve 39 hemşire oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında kullanılan birinci anket formu, hastanenin; ikinci anket formu acil serviste çalışan doktor ve hemşirelerin doğal afetlere ilişkin hazırlığını saptamak amacıyla geliştirilmiştir.
Bulgular: Çalışmaya katılan hastanelerin %66.7’sinin doğal afetlerde kullanılmak üzere tıbbi malzemeye ve haberleşme ağına sahip olmadığı saptanmıştır. Çalışmaya katılanların %8.5’inin doğal afet bölgesinde görev yaptığı, %78.9’unun doğal afette yapılması gereken uygulamaları, %83.1’inin triyajı bilmediği, %77.5’inin mesleki eğitimleri sırasında, %74.6’sının meslek yaşamları süresince doğal afetlere ilişkin ders/eğitim almadıkları saptanmıştır.
Sonuç: Hastanelerinin hiçbirinin acil yatak kapasitesini bilmediği, yarıdan fazlasının doğal afetlerde kullanılmak üzere tıbbi malzemeye ve haberleşme ağına sahip olmadığı saptanmıştır. Doğal afette yapılması gereken uygulamaları ve triyajı bilenlerin çoğunun yaş grubunun 28-35 ve çalışma süresinin 3-5 yıl olduğu, yaş arttıkça mesleki eğitim müfredatında doğal afetlere yönelik ders alma oranın azaldığı, hemşirelik yüksekokulu müfredatında doğal afetlere daha çok yer verildiği, çalışma süresi azaldıkça doğal afetlere yönelik ders alma oranın arttığı saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Doğal afet, Afet planı, Afet hazırlığı, Triyaj
Availabilities of the University Hospitals About Natural Disasters in Ankara
SUMMARY
Objective: This study was conducted to determine readiness of university hospitals in Ankara province and phycians and nurses working at these hospitals about disasters.
Material and Methods: Sample of the sudy was constituted from 32 phycians and 39 nurses, accepting to join research. Two different questionnaire forms were used to collect datas. First questionnaire form was developed about hospital, second questionnaire form was developed about phycians and nurses’, working at emergency, readiness to natural disasters
Results: It is determined that 66.7% of the hospitals, attending to study, were not have the madical equipment and communication network to use at natural disasters. It is found that 66.7% of those, who joined the study, were worked at disaster area, of 78.9% had not got knowlege about practices to do at disaster, of 83.1% had not got knowlege about triage, of 77.5% had not got lesson during their professional training, of 74.6% had not got education during their professional life .
Conclusion: It is found that none of the hospitals had not had information about emergency bed capacity, more than half of the hospitals had not had medical equipment and communication network to use at disasters. It is determined that the age group who had knowlege about practices at disaster and triage was 28-35, duration of study was 3-5 years, as long as age was increased, the ratio of taking lessons about disasters was decreased, natural disasters had more places at nursing school curriculum, as long as duration of study was decreased, the ratio of taking lessons was increased.
Key Words: Natural disaster, Disaster plan, Readiness to disaster, Triage