ÖZET

Amaç: Keratokonus hastalarında stenopaik slit yöntemi (SSY) ve otorefraktometre ile yapılan objektif refraksiyon yönteminin en iyi düzeltilmiş görme keskinliği üzerine etkilerini araştırmak.
Gereç ve Yöntem: Kırkbeş keratokonus hastasının 72 gözü prospektif olarak yapılan bu çalışmaya dahil edildi. Bütün hastalarda otorefraktometre ile objektif olarak ölçülmüş objektif düzeltilmiş en iyi görme keskinliği (ODEGK), SSY ile elde edilen subjektif düzeltilmiş en iyi görme keskinliği (SDEGK) ve her iki yöntemle elde edilen sferik ve silindirik refraksiyon değerleri tespit edildi.
Bulgular: Ortalama sferik refraksiyon kusuru objektif refraksiyon yöntemi ile -2,76±2,50 Dioptri (D), SSY ile -0,17±1,35 D olarak elde edildi (p=0,001). Ortalama silindirik refraksiyon kusuru objektif yönteminde -4,84±3,01 D, SSY’de ise -2,32±1,11 D olarak tespit edildi (p=0,001). Ortalama OEDGK 0,32±0,13 LogMar (Snellen, 0,55±0,75) iken ortalama SEDGK 0,21±0,1 LogMar (Snellen, 0,68±0,31) idi (p=0,001).
Sonuç: Keratokonus hastalarında SSY ile yapılan refraksiyon muayenesinde objektif refraksiyon muayenesine göre daha düşük sferik ve silindirik refraktif değerlerle, daha yüksek görme keskinliği seviyeleri elde edilebilmektedir. Keratokonus hastalarında özellikle tedavi seçimi öncesinde refraksiyon muayenesi yaparken subjektif bir refraksiyon muayene yöntemi olan SSY, objektif refraksiyon muayenesine ek olarak yapılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Keratokonus, Refraksiyon, Stenopaik slit yöntemi, Otorefraktometre

The Examination of Refraction in Keratoconus Patients with Stenopaic Slit Method

SUMMARY

Aim: To evaluate the effects of stenopaic slit method (SSM) and autorefractometer guided objective refraction method on the best corrected visual acuity in keratoconus patients.
Material and Method: Seventy-two eyes of 45 keratoconus patients were included in this prospective study. Objective best corrected visual acuity (OBCVA) level obtained due to the autorefractometer measurements and subjective best corrected visual acuity (SBCVA) level obtained by the SSM, and spherical and cylindrical refractive errors obtained by these two methods were determined.
Results: The mean spherical refractive error obtained by the objective refraction method was -2.76±2.50 Diopters (D), while it was measured as -0.17±1.35 D with the SSM. The mean cylindrical refractive error obtained by the objective refraction method was -4.84±3.01 D. It was measured as -2.32±1.11 D in the SSM (p=0.001). The mean OBCVA was 0.32±0.13 LogMar (Snellen, 0.55±0.75), while the mean SBCVA was 0.21±0.1 LogMar (Snellen, 0.68±0.31), (p=0.001).
Conclusions: Higher best corrected visual acuity levels with lower values of spherical and cylindrical refractive errors were obtained by the SSM when compared to the objective refraction examination in keratoconus patients. While doing refraction in keratoconus patients SSM should be performed in addition to the objective refraction examination, especially before making any decision for treatment.
Key Words: Keratoconus, Refraction, Stenopaic slit method, Autorefractometer