Yaşa Bağlı Maküla Dejenerasyonunun Ranibizumab ile Tedavisinde Pigment Epitel Dekolmanı Varlığının Fonksiyonel Başarı Üzerine Olan Etkisini Değerlendirmek

Emine ÇİNİCİ, Erdinç CEYLAN, Burak TANYILDIZ, Nihan AKSU, Hasan ALTINKAYNAK

ÖZET

Amaç: Yaşa bağlı maküla dejenerasyonunun (YBMD) anti-vasküler endotelyal büyüme fak törü (anti-VEGF) ranibizumab ile tedavisinde pigment epitel dekolmanı (PED) varlığının fonksiyonel başarı üzerine olan etkisini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Yaşa bağlı maküla dejenerasyonu nedeniyle PRONTO protokolüne uygun olarak 3 doz ranibizumab uygulanan 38 hastanın 40 gözü tedavi öncesi ve sonrası en iyi düzeltilmiş görme keskinliği, fundus muayenesi ve optik koherans tomografi (OKT) sonuçları açısından retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar; koroidal neovasküler membrana (KNVM) eşlik eden; subretinal sıvı ile birlikte pigment epitel dekolmanı olan 18 göz (Grup 1) ve sadece subretinal sıvısı olan 22 göz (Grup 2) şeklinde iki gruba ayrıldı.
Bulgular: Yaş ortalaması 73,1±8 (55-85 yaş) idi. Başvuru esnasında iki grubun görme değerleri, santral maküler kalınlık (SMK) ve en kalın maküler yer değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktu (p>0,05). Rutin 3 doz anti-VEGF tedavisi sonrası hastalar 24.44±9.94 ay (12 - 48 ay) takip edildi. Hastalar takipleri boyunca Grup 1’de ortalama 9,6; Grup 2’de ise ortalama 8,1 doz ranibizumab enjeksiyonu yapıldı. Tedavi sonrasında her iki grupta tedavi öncesine göre OKT-SMK ve en kalın maküler yer değerleri istatistiksel açıdan anlamlı derecede azaldı. Görme keskinliği Grup 1’de değişmezken, Grup 2’de istatistiksel açıdan anlamlı artış oldu (p<0,001).
Sonuç: OKT’de pigment epitel dekolmanı olan hastalarda ranibizumab tedavisi ile görme artışı sağlanamamıştır.
Anahtar Kelimeler: Koroidal neovasküler membran, Pigment epitel dekolmanı, Ranibizumab, Yaşa bağlı maküla dejenerasyonu

Evaluate the Effect of Functional Success Existing Pigment Epithelial Detachment in the Treatment of Age-Related Macular Degeneration with Ranibizumab

SUMMARY

Aim: To evaluate the effect of functional success existing pigment epithelial detachment in the treatment of age-related macular degeneration (AMD) with ranibizumab.
Material and Method: Forty eyes of 38 AMD patients were included. Patients were treated with 3 doses of intravitreal ranibizumab injection according to PRONTO study. Before and after the treatment, all patients underwent complete ophthalmic examination, including bestcorrected visual acuity (BCVA) and optical coherence tomography (OCT) scans. Patients were divided into 2 groups. Twenty-two eyes with PED and retinal fluid secondary to choroid neovascularization (CNV) were included in Group 1, 18 eyes with retinal fluid secondary to CNV included in Group 2.
Results: The mean age of 38 patients were 73,1±8 years (55-85). At the presentation, there was no statistically significant difference in visual acuity, central macular thickness (CMT) and thickest value of macula between two groups. (p>0.05) The mean follow-up time after 3 doses of anti-VEGF treatment was 24.44±9.94 months (12-48 months). The mean number of intravitreal ranibizumab injections was 9.6 in Group 1 and 8.1 in Group 2. After the treatment, there was a statistically significant decrease in CMT and thickest value of macula in both groups. Although there was no statistically significant difference at the baseline and final BCVA in Group 1, final BCVA improved significantly in Group 2.
Conclusion: Treatment of pigment epithelial detachment with ranibizumab have low efficiency in visual acuity improvement.
Key Words: Choroidal neovascular membrane, Pigment epithelial detachment, Ranibizumab, Age-related macular degeneration



Geri Dön          Yazdır          Editörün Notu

Rolex Replica Watches Rolex Replica www.megaroelx.com swiss replica watches www.topwatchesmall.com

Mebas Medikal Bas?n Yay?n Ltd. ?ti. ? 2006 Her Hakk? Sakl?d?r. Design by YakamozDizayn

Blancpain Replica Replica Breguet Watches breitling replica Breitling Avenger Replica Breitling Bentley Replica